Sunday, September 28, 2008

သင္းကြဲျမစ္

သင္းကြဲျမစ္

ကမ္းေျခရဲ႕ အဆံုးသတ္မွာ

လွဳိင္းေတြဟာ တြန္႕ေခါက္ေနတယ္…။

ေနာက္က်တတ္တဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္ကိုေစာင္႕ရင္း

အိမ္အျပန္ဟာ ညည္႕နက္ခဲ႕တယ္..။

သန္းေခါင္ရဲ႕၀င္ရိုးစြန္း အျပင္ဘက္ကိုၾကည္႕ရင္

ေျခာက္ကပ္ကပ္ ေလေျပတစ္ခုရယ္

ပြန္းပဲ႕ေနတဲ႕ ကမ္းပါးခ်ပ္ေတြရယ္ပဲရွိခဲ႕တယ္…။

အခ်ိန္က လူကိုမေစာင္႕ေပမယ္႕

ငါက ဒီေရကိုေစာင္႕ခဲ႕ရတယ္..။

ျပဳန္းတီးမွဳသက္သက္နဲ႕ပဲ

အရွဳံးေပးၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ႕

ျမစ္က်ိဳးအင္းအျဖစ္ က်န္ခဲ႕လိမ္႕မယ္…။        

 

ေႏြသူရ

၂၅၊၀၈၊၂၀၀၂

1 comment:

မသက္ဇင္ said...

အခ်ိန္က လူကိုမေစာင္႕ေပမယ္႕
ငါက ဒီေရကိုေစာင္႕ခဲ႕ရတယ္..။
ျပဳန္းတီးမွဳသက္သက္နဲ႕ပဲ
အရွဳံးေပးၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ႕
ျမစ္က်ိဳးအင္းအျဖစ္ က်န္ခဲ႕လိမ္႕မယ္…။ ။

ေကာင္းလိုက္တဲ႔ အေတြးေလးပါလား--
ကဗ်ာဥာဏ္ရွိတယ္-- လွပတယ္--ဆက္ေရးပါ--
အားေပးပါတယ္--
ခင္မင္လ်က္
မသက္ဇင္