Friday, August 29, 2008

ပ်ံသန္းျခင္း-၂၃

ပ်ံ သန္း ျခင္း -- ၂ ၃


ခံ တြင္း ပ်က္ ေန႔ ရက္ ေတြ ထဲ မွာ

ခ်ိ နဲ႔ နဲ႔ ငွက္ တစ္ ေကာင္ အ တြက္


နံရံေတြဟာ ျမင္႔လြန္းလွပါ တယ္………….။


တ ကယ္ တမ္း က် ေတာ႔------------


ေခ်ာ္ လဲ ေရာ ထိုင္ ဘ ၀ ထဲ မွာ


ကိုယ္အတၱနဲ႔ ကိုယ္

စီးခ်င္းထိုးခဲ႔ရတယ္….။


မ ေန႔ က အိမ္ မက္ ေတြ အ ေၾကာင္း


ဖန္ ဆင္း လို႔ မ ျပီး ေသး တဲ႔


စိတ္ ကူး ယဥ္ နကၡတ္ ေတြ အ ေၾကာင္း


အမုန္းတရားမ်ားနဲ႔

သင္ခန္းစာေတြအေၾကာင္း


အား လံုး ေမ႔ ပစ္ ႏိုင္ ခဲ႔ ရင္ ေတာင္ …..


မိုး ခါး ေရ ခ်ိဳ တယ္ လို႔

မ ေျပာ ရက္ ခဲ ႔ပါ ဘူး...။


စာ သ င္ ခန္း ျပင္ ပ က ရင္ ခုန္ သံ ဟာ


ထင္ တာ ထက္ ၾကမ္း လြန္း လွ တယ္


မ်က္ႏွာေၾကာတင္းျမိဳ႕ျပ ရဲ႔လက္ထဲမွာ


ေရ ခဲ စိမ္ သစ္ သီး ေတြ နဲ႔

ျမိန္ ယွက္ ခဲ႔ ရ တယ္………….။


ျပီး ေတာ႔ ----


ေထြး အံ႔ မ ရ ေတာ႔ တဲ႔

အ နာ ဂါတ္ ေတြ အ ေၾကာင္း ကို


အိပ္ ေရး ပ်က္ ခံ

စား ျမံဳ႔ ျပန္ ေန မိ ခဲ႔ တယ္………..။


တ ခ်ိဳ႔ က


သိကၡာ ေတြ နဲ႔ ဘ ၀ ကို ရွင္ သန္ ခ်င္ သ တဲ႔


တ ခ်ိဳ႔ က လည္း


ကိုယ္ ထူ ကိုယ္ ထ သ မား ရိုး က်....


အ ရည္ ျခံဳ ထား တဲ႔

မြမ္း က်ပ္ မႈ ေတြ ေအာက္ မွာ


အ ေရာင္ အ ေသြး ေတြ

ကြယ္ ေပ်ာက္ ခဲ ႔တယ္…….။


အ ရည္ အ ခ်င္း ေတြ

ပုပ္ သိုး ခဲ႔ ရ တယ္……..။


လူး လွိမ္႔ ထား တဲ႔ အိပ္ ယာ တစ္ ခု လို


အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြဟာ

အတိုင္းမသိေၾကမြခဲ႔တယ္။


အား လံုး ဆံုး ရွံဳး ခဲ႔ ရင္ ေတာင္


ပ်ံ သန္း ခြင္႔ ေတာ႔ ရ ခ်င္ ေသး တယ္……။


……………အဲ ဒီ ငွက္ တစ္ ေကာင္ ေပါ႔


အ ေတာင္ ပံ ေတြ နဲ႔

မ ပ်ံ သန္း ခဲ႔ ရ ဘူး…..။


ေ ႏြ သူ ရ


( ၁၁- ၁၁- ၂၀၀၃)


1 comment:

su wai said...

ကဗ်ာေတြတစ္ပုဒ္ခ်င္းစီလိုက္ဖတ္သြားပါတယ္။ ္ဒီကဗ်ာေလးကိုေတာ႔ အႀကိဳက္ဆံုးပဲ ...စာသားေလးေတြက အဓိပၸါယ္အရမ္းရွိတယ္ ... ။

စာ သ င္ ခန္း ျပင္ ပ က ရင္ ခုန္ သံ ဟာ
ထင္ တာ ထက္ ၾကမ္း လြန္း လွ တယ္ ...

တကယ္႔လက္ေတြ႔ဘ၀ဟာ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာထဲမွာ ျပဌာန္းထားတာထက္ ပုိရႈပ္ေထြးတာ အမွန္ပါပဲ ။

အား လံုး ဆံုး ရွံဳး ခဲ႔ ရင္ ေတာင္
ပ်ံ သန္း ခြင္႔ ေတာ႔ ရ ခ်င္ ေသး တယ္……

ဘာေတြပဲ ဆံုးရံႈးသြားပါေစ ... အေတာင္ပံတစ္စံုကို ပုိင္ဆိုင္ေနသေရြ႕ မုိးေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္မွာ လြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းေနဦးမွာပါပဲ ကိုသူရေရ...။