စီးေမ်ာျခင္းသံစဥ္
လူတစ္စုရဲ႕အပူက လူတစ္စုကိုလာဟပ္တယ္
ငါ႕ကိုယ္ေပၚမွာ မီးေတာက္ေတြ တဖြားဖြား
ငါ႕ေသြးထဲမွာ မီးပြားေတြတလြင္႕လြင္႕
လူတစ္စုရဲ႕အပူက လူတစ္စုကိုလာဟပ္တယ္
ငါ႕ကိုယ္ေပၚမွာ မီးေတာက္ေတြ တဖြားဖြား
ငါ႕ေသြးထဲမွာ မီးပြားေတြတလြင္႕လြင္႕
ေခတ္တစ္ခုရဲ႕ အရွိန္ထဲမွာ ငါတုိ႕ေမ်ာခဲ႕ၾက
တကယ္တမ္းေျပာရရင္
ငါတို႕ကိုယ္ငါတို႕ ေမွ်ာခဲ႕ၾက
သမိုင္းအေျပာင္းမွာသူရဲေကာင္းေတြ ေပၚလာမွာပဲ
သက္ၾကီးစကားသက္ငယ္ၾကားကတည္းက
ငါတို႕သမိုင္းနံရံမွာေတာ႕ အမွားေတြအထပ္ထပ္ ေရးျဖစ္ခဲ႕ျပီ
စင္ေပၚတက္ခ်ိန္မွာ
စင္ေအာက္ကမ်က္ႏွာခ်ိဳသလား၊ ခါးသလား
၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္စြဲကပ္ခဲ႕တဲ႕ ၾကပ္ခုိးေတြဟာ
ေခါင္းထဲမွာ ျပည္႕ၾကပ္ကုန္ျပီ
ဒီလက္ေတြနဲ႕ ဒီလက္ေတြကိုကမ္းခဲ႕ၾက
ျပီးေတာ႕ ဒီလက္ေတြနဲ႕ပဲ ၀ါးကူထိုးခဲ႕
အဖတ္ဆယ္မရေတာ႕တဲ႕ ဒီတြင္းနက္ေတြထဲမွာ
ဦးေႏွာက္ေတြလည္းယိုစီးက်ေပါ႕
စီးေမ်ာျပီးရင္းစီးေမ်ာခဲ႕တာ
ဇာတ္သိမ္းခန္းေရာက္မွ ပိုးဖလံေတြျဖစ္မွန္းသိရေတာ႕တယ္
မီးေတာက္ေတြကေတာ႕ အခုထိလွပေနတုန္းပဲ…….။
ေႏြသူရ
၀၆၊၀၁၊၂၀၀၉
15 comments:
ေဟး ေပ်ာ္တယ္ေဟ့
အရင္ဆံုး မန္႔ခြင့္ရတယ္။
အႀကိဳက္ဆံုးစာသားေလးေတြေနရာကို
အရင္ဆံုး highlight လုပ္ပါမယ္ ..
" ငါ႕ကိုယ္ေပၚမွာ မီးေတာက္ေတြ တဖြားဖြား
ငါ႕ေသြးထဲမွာ မီးပြားေတြတလြင္႕လြင္႕ "
"သမိုင္းအေျပာင္းမွာသူရဲေကာင္းေတြ ေပၚလာမွာပဲ "
"ဒီလက္ေတြနဲ႕ ဒီလက္ေတြကိုကမ္းခဲ႕ၾက
ျပီးေတာ႕ ဒီလက္ေတြနဲ႕ပဲ ၀ါးကူထိုးခဲ႕"
"ဇာတ္သိမ္းခန္းေရာက္မွ ပိုးဖလံေတြျဖစ္မွန္းသိရေတာ႕တယ္
မီးေတာက္ေတြကေတာ႕ အခုထိလွပေနတုန္းပဲ…….။"
ေမာင္ေလးေရ ..
လွပတဲ့ မီးေတာက္ကေလးေတြျဖစ္ဖို႔အတြက္
ပိုးဖလံေတြအျဖစ္ ေလာင္ကၽြမ္းခြင့္ရတာကို
အစ္မကေတာ့ ၀မ္းသာတယ္။
လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာမွာေတာ့
ကိုယ့္အတြက္ကိုယ္တင္မကဘူး
ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ကိုယ္ပါ
တစ္ခုခုေတာ့ စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့ရမွာပဲ ..
အဲ့ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့
လူျဖစ္ရက်ိဳးမနပ္ဘူး
ကိုယ့္လိပ္ျပာက ကိုယ့္ကိုသတ္ေနမွာပဲ။
စီးေမ်ာျခင္းသံစဥ္ထဲမွာ
ေက်ေက်နပ္နပ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ႀကီး
ေမ်ာပါသြားတယ္။
အိုး မီးေတာက္ေတြ တဖြားဖြားလြင့္ေနတယ္
င့ါကိုယ္ငါ လင္းလက္ဖို႕ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ
ေလာင္ကၽြမ္းမယ္ . . . .
အကုိေရ စိတ္ထဲေပၚတာေလး ခ်ေရးသြားတာပါ
အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ
အကုိုကဗ်ာေတြ ဖတ္ရတာ
ေသြးေတြဆူပြက္လာသလို ခံစားရတယ္
ဟုတ္ပါ့ ဟုတ္ပါ့ တကယ္ေလးနက္ျပီး ေကာင္းတဲ့ကဗ်ာေတြ ေရးတတ္တဲ့ ကိုေႏြသူရကို အားက်ပါတယ္
ေခါင္းစဥ္ကလည္း လွတယ္
-ေခတ္တစ္ခုရဲ႕ အရွိန္ထဲမွာ ငါတုိ႕ေမ်ာခဲ႕ၾက
တကယ္တမ္းေျပာရရင္
ငါတို႕ကိုယ္ငါတို႕ ေမွ်ာခဲ႕ၾက- ဒီစာသားကိုႏွစ္သက္မိပါတယ္
အားေပးလ်က္ပါ :)
ကဗ်ာေရးသူက ဘာကုိဆုိလုိခ်င္မွန္းမသိေပမဲ့
မ်က္ေစ့ထဲေၿပးၿမင္မိတာကေတာ့................
ေၿပာေတာ့ဘူးဗ်ာ အေႏွာင့္မလြတ္ အသြားမ
လြတ္ဆုိေတာ့ ေၿပာရမွာ ခပ္လန္႔လန္႔ရယ္ ဟီး
ဒီလက္ေတြနဲ႕ ဒီလက္ေတြကိုကမ္းခဲ႕ၾက
ျပီးေတာ႕ ဒီလက္ေတြနဲ႕ပဲ ၀ါးကူထိုးခဲ႕
အဖတ္ဆယ္မရေတာ႕တဲ႕ ဒီတြင္းနက္ေတြထဲမွာ
ဦးေႏွာက္ေတြလည္းယိုစီးက်ေပါ႕
အဲဒီစာသားၾကိဳက္တယ္အကိုေရ
း)
စီးေမ်ာျပီးရင္းစီးေမ်ာခဲ႕တာ
ဇာတ္သိမ္းခန္းေရာက္မွ ပိုးဖလံေတြျဖစ္မွန္းသိရေတာ႕တယ္
မီးေတာက္ေတြကေတာ႕ အခုထိလွပေနတုန္းပဲ
ရင္ထဲကိုတည့္တည့္ဘဲ.အေရးအသားေကာင္းေလးေတြကို
ခံစားသြားပါတယ္.
ေလးစားမိပါတယ္..
အိပ္မက္
စာသားေလးေတြေကာင္းတဲ႔ ကဗ်ာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ ေမာင္ေလးေႏြသူရ ေရ.
စီးေမ်ာရင္း
ေပ်ာ္ဝင္သြားပါတယ္...
ကုိေႏြ တယ္ေကာင္း။
:)
စီးေမ်ာျပီးရင္းစီးေမ်ာခဲ႕တာ
ဇာတ္သိမ္းခန္းေရာက္မွ ပိုးဖလံေတြျဖစ္မွန္းသိရေတာ႕တယ္
မီးေတာက္ေတြကေတာ႕ အခုထိလွပေနတုန္းပဲ…….။
ဒီစာသားေလးကို ၾကိဳက္တယ္ အေရးအသားေကာင္း တယ္ ကိုေႏြသူရ အမ်ားၾကီးေရးႏိုင္ပါေစ.
ေႏြသူရေရ---
ေနမေကာင္းတာၾကာေနလို႔ အခုမွ ေရာက္တယ္---
ကဗ်ာေလးေသျခာခံစားဖတ္ပါတယ္--
ေႏြသူရကဗ်ာေလးေတြကေတာ႔ အၿမဲတမ္းလွပေနပါတယ္--
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔ပါေစ--
ခံစားလို႔ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလး လာဖတ္တယ္။ နက္မေကာင္းလုိ႔
စိတ္သြားတုိင္း ကုိယ္မပါပါဘူး။
စီးေမ်ာျခင္းသံစဥ္… ေနာက္ထပ္ ႀကိဳက္မိတဲ႔ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲ… ကိုသူရရဲ႕ ကဗ်ာတုိင္းကိုေတာ႔ အၿမဲအားေပးေနပါတယ္။ ဒီကဗ်ာမွာ ေနာက္ဆံုးပိုဒ္ေလးကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ။ ေခတ္တစ္ခုရဲ႕ အရွိန္ထဲမွာ ေမ်ာသြားတာလား… ကိုယ္တုိင္ကပဲ ေမွ်ာခဲ႔ၾကတာလားဆုိတာေတာ႔ ေ၀ခြဲလို႔မရေသးဘူး။
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ဆုေ၀
ေလာကၾကီးမွာ...ဘာဘဲလုပ္လုပ္
သတိရွိဖို႔က အေရးၾကီးတယ္....
ေရွးထံုးလည္း မပယ္..
ေစ်းသံုးလည္း မလြယ္နဲ႔ဆိုေပမယ္႔
ေရွးထံုးကိုလည္း ျပစ္ပယ္သင္႔ရင္..
ပယ္ရဲရမယ္...
အနာသိရင္ေဆးရွိဆိုေပမယ္႔
အနာရွိျပီးေဆးမသိတာေတြကိုေရာ...
ငါတို႕ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ...
အတၱေတြနဲ႔ေရးျခယ္ထားတဲ႔ လူေတြရဲ ႔သမိုင္း
စုတ္ခ်က္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔မို႔
တစ္ၾကိမ္တစ္ခါေတာ႔ ရာဇဝင္ရုိင္းျခင္
ရိုင္းသြား လိမ္႔မယ္....
သူ႔အရပ္နဲ႔ သူ႔ဇာတ္ကေနတယ္
ငါတို႔မပိုင္တဲ႔ ကကြက္ကို..
ဝင္မကျဖစ္တာကမွ ပိုျပီးေကာင္းေသးတယ္..
ျမင္ေနရတဲ႔ မ်က္လံုးေတြကိုမွိတ္..
ၾကားေနရတဲဲ႔ အသံေတြရဲ ႔
အေဝးဆံုးကိုေျပးျပီး...
ကိုယ္႔ေျခေထာက္ေပၚကိုရပ္...
ဝင္သက္ ထြက္သက္..
ျပင္းျပင္း ရွဴလို႔
ငါဆုေတာင္းလိုက္တယ္....
မ်က္ရည္အားလံုး တိတ္ပါေစ......
မီးေတာက္ေတြအားလံုး ျငိမ္းပါေစ....
Post a Comment